Hesabım
Hz. Muhammed (s.a.v.)’in “İstanbul muhakkak fethedilecektir. Bu fethi yapacak hükümdâr ne güzel hükümdâr ve onun askerleri ne güzel askerdir.” müjdesinin de etkisiyle 1453 yılına dek Osmanlılar Bizans’a 6 kez fetih girişiminde bulundular. Bunun ilk dördünü Yıldırım Beyazıd, beşinciyi oğlu Musa Çelebi, altıncıyı ise II.Sultan Murad gerçekleştirdi. Fakat bu şeref, son muhasaradan 31 yıl sonra 21 yaşındaki Fatih Sultan Mehmet’e nail oldu.
Bizans ordusunda 10 bine yakın asker bulunuyordu. Buna karşılık olarak Osmanlı ordusunda 100 bini aşkın asker bulunuyordu. Bizans ordusunda küçük çaplı toplar, mancırık, ok, tüfek, sapak, arpalet ve espiyale adı verilen silahlar ile suda bile yanan grek ateşi bulunuyordu. Osmanlı ordusunda ise dönemin en modern sayılan silahları vardı; Fatih’in icadı olan havan topları, hareketli kuleler ve çok sayıda top mevcuttu. Kuşatma tahmin edilenden uzun sürdü ve Osmanlı askerleri oldukça yorgun düştü. Bu gelişmeler sonucu 2. Mehmed, 29 Mayıs’ta büyük taarruz için emir verdi. Taarruzla birlikte Ulubatlı Hasan’ın Bizans surlarına çıkarak Osmanlı sancağını dikmesi, Osmanlı ordusuna moral oldu ve taarruz daha da güçlendi. Ve Constantinopolis, 29 Mayıs 1453 Salı günü 2. Mehmed’in önderliğindeki Osmanlı birliklerine teslim oldu. 
Ortaçağı kapatıp Yeni çağın başlamasına sebep olan bu fetih, büyük toplar ile en güçlü surların bile yıkalabileceğini tüm dünyaya gösterdi. Bu da Avrupa’daki derebeyliklerin yıkılmasına ve merkeziyetçi krallıkların güçlenmesine sebep oldu. İpek Yolu’nun Orta Asya’dan Avrupa’ya giden kolu, tamamen Osmanlı Devleti’nin eline geçince, Avrupalılar yeni ticaret yolu arayışına yöneldi. İstanbul, Osmanlı Devleti’nin başkenti yapıldı ve II. Mehmed “ülke alan” anlamına gelen “Fatih” ünvanını aldı.
